هرآن‌چه به من گفتی
واژه‌ایست که می‌لرزد در دست زمان
سرگشاده برای نوشیدن
خانه خاموش است
آن‌جا که همدگر را
در دل خورشید
بوسیدیم.
شعر ۱۲، کتاب زیرین | خوان خلمن
هرآن‌چه به من گفتی
واژه‌ایست که می‌لرزد در دست زمان
سرگشاده برای نوشیدن
خانه خاموش است
آن‌جا که همدگر را
در دل خورشید
بوسیدیم.