شعر ۲۰، کتاب زیرین | خوان خلمن

نه دروازه داری
نه کلید، نه قفل
شب‌ها ‌در پروازی و
روزها در پروازی‌.
معشوق می‌آفریند
هر آن‌چه را که بدان عشق خواهد ورزید،
مثل تو ای کلید
لرزان
بر دروازه‌ی زمان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برگشت به بالای صفحه